Fermandar, Osmanlı İmparatorluğu’nun yönetim sistemlerinde ve diğer İslam ülkelerinde kullanılan bir terimdir. Fermandar kelimesi Farsça kökenli olup “idareci”, “yönetici” veya “memur” anlamına gelir.
Osmanlı İmparatorluğu döneminde, fermandar kelimesi, yönetimde üst düzey pozisyonlarda bulunan kişileri tanımlamak için kullanılırdı. Fermandarlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun merkezi yönetiminde ve yerel yönetimlerde görev yaparlardı. Bu pozisyonlar, genellikle, belirli bir bölgedeki idari ve mali işlerin sorumluluğunu üstlenirlerdi.
Fermandarlar, Osmanlı İmparatorluğu’nda çeşitli görevlerde bulunabilirlerdi. Bunlar arasında, vilayetlerde valilik yapmak, kale muhafızlığı, posta işlerini yönetmek, mahkemelerde yargıçlık yapmak ve gelirleri tahsil etmek gibi görevler yer alırdı. Fermandarlar, genellikle sadrazam, beylerbeyi, vali veya sancak beyi gibi üst düzey yetkililerin atadığı kişilerdi.
Osmanlı İmparatorluğu’nun merkezi yönetiminde, fermandarlar, defterdarlık, nişancılık, sadaret kaymakamlığı ve şeyhülislamlık gibi önemli pozisyonlarda görev yaparlardı. Bu pozisyonlarda, devletin gelirlerinin toplanması, belgelerin kaydedilmesi, hukuk ve dini meselelerin çözülmesi gibi görevleri yerine getirirlerdi.
Fermandarlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun yerel yönetimlerinde de görev yaparlardı. Bu pozisyonlarda, il, sancağa bağlı kazalar veya köyler gibi daha küçük birimlerde idari işlerle ilgilenirlerdi. Fermandarlar, yöneticilik yetenekleri ve liyakatlarına bağlı olarak yükselme şansına sahipti.
Sonuç olarak, fermandar kelimesi Osmanlı İmparatorluğu döneminde ve diğer İslam ülkelerinde kullanılan bir terimdir. Fermandarlar, idareci, yönetici veya memur olarak tanımlanırlar ve Osmanlı İmparatorluğu’nun merkezi ve yerel yönetimlerinde çeşitli pozisyonlarda görev yaparlardı.